Φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον σε πλήρη αλληλοεξάρτηση.
Αποτέλεσμα, η μορφοποίηση κάθε πολιτισμικής και πολιτιστικής, άϋλης και υλικής έκφρασης.
Οι κοινωνικές σχέσεις και οι παραγωγικές δραστηριότητες αποτελούν το θεμέλιο κάθε κοινωνίας, η οργάνωση της οποίας αντανακλάται σε συγκεκριμμένους άϋλους και υλικούς κώδικες.
Οι κώδικες αυτοί είναι εν τέλει μορφολογικοί, επομένως αναγνωρίσιμοι ιστορικά με μία απλή ματιά .
Ο αρχαίος Αιγυπτιακός πολιτισμός είναι άμεσα επηρεασμένος από το Δέλτα και τη διαδρομή του ποταμού Νείλου, που διασχίζει την απέραντη έρημο για να φτάσει στη θάλασσα.
Ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός δεν θα ήτανε πολυπολικός, δηλαδή δημοκρατικός , εάν δεν είχε αναπτυχθεί σε ένα κατακερματισμένο τοπολογικά φυσικό περιβάλλον, που ευνόησε τη σχετική ανεξαρτησία κάθε τοπικής κοινωνίας.
Σήμερα, η «ψηφιακή υπεροπλία» τείνει να επιβάλει την ομογενοποίηση των δομών και την υπέρβαση κάθε τοπικής, ακόμα και εθνικής, πολιτισμικής και πολιτιστικής έκφρασης και αυτονομίας.
Η παγκόσμια δομή των πραγμάτων τείνει ν’ αφομοιώσει την Ευρωπαϊκή, της οποίας η Ελλάδα αποτελεί τη ρίζα, αλλά και τον αδύναμο οικονομικό κρίκο.
Τις τελευταίες δεκαετίες η παγκόσμια δημογραφική και αναπτυξιακή έκρηξη, που βασίστηκε στο μοντέλο της συνεχούς, εκθετικής μεγέθυνσης , έχει θέσει σε κίνδυνο τη φέρουσα ικανότητα του πλανήτη. Η παγκόσμια κοινότητα έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί την αναγκαιότητα αντικατάστασης του μέχρι σήμερα αναπτυξιακού μοντέλου με άλλο, που να είναι σε θέση να προσφέρει βιώσιμες και αειφόρες λύσεις.
Αυτού του είδους οι λύσεις βασίζονται στην αντίληψη του πλανητικού χώρου σαν οικοσύστημα.
…..«Ο χώρος σαν οικοσύστημα εννοείται σαν σύνολο σχέσεων μεταξύ ενός φυσικού και ενός κοινωνικο-οικονομικού συστήματος – οργανωμένου σε οικιστικά σύνολα και ανθρωπογενείς παρεμβάσεις – το οποίο αντλεί από το φυσικό σύστημα το συντριπτικό μέρος των πόρων τους οποίους χρειάζεται, στο πλαίσιο του μικρότερου δυνατού οικολογικού αποτυπώματος και της επίτευξης της βέλτιστης δυνατής ποιότητας ζωής, σε ισορροπία με τα επιμέρους οικοσυστήματα αναφοράς του»….
Η οικολογική Χωροταξία είναι συνθήκη αναγκαία για να μπορέσει να λειτουργήσει ο χώρος σαν οικοσύστημα σε κάθε επίπεδο, τοπικό , περιφερειακό, εθνικό και υπερεθνικό .
Στη χώρα μας, μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν τα κατάλληλα εργαλεία καταγραφής των φυσικών, δημογραφικών, ιδιοκτησιακών και άλλων δεδομένων που είναι απαραίτητα για τον όποιο ορθολογικό σχεδιασμό.
Η επιτάχυνση της υιοθέτησης κι εφαρμογής ενός Χωροταξικού και Πολεοδομικού θεσμικού πλαισίου, βασισμένου στις αρχές της αειφορίας, είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση του πολιτιστικού και του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και για τη διαμόρφωση της σύγχρονης πολιτισμικής και πολιτιστικής μας ταυτότητας, στην εποχή της οικολογικής αναγκαιότητας.
Υποψήφιος βουλευτής, στη Β’ Πειραιά, με τους Οικολόγους Πράσινους
