Ασφάλεια και ανεξαρτησία ή επιβάρυνση χρέους και διαφθορά;
Παρέμβαση γύρω από το ζήτημα των εξοπλιστικών/αμυντικών δαπανών στην Ελλάδα έκανε ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο την Τρίτη 17 Απριλίου, με αφορμή την παγκόσμια μέρα μείωσης των εξοπλισμών.
Στην ομιλία του ανέφερε πως:
Η η χώρα από τη μεταπολίτευση ως σήμερα έχει ξοδέψει συνολικά 218 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτικές και εξοπλιστικές δαπάνες συνεισφέροντας έτσι στη διόγκωση του δημοσίου χρέους. Παρέθεσε σειρά στοιχείων που αναδεικνύουν ότι αυτού του είδους οι δαπάνες κλιμακώθηκαν τα τελευταία χρόνια και συνεχίζονται ακόμα σε αξιοσημείωτα επίπεδα και σήμερα, σε μια περίοδο πρωτοφανούς δημοσιονομικής κρίσης που διανύει η χώρα. Τη στιγμή λοιπόν που ένα ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας ζει κάτω από τα όρια της φτώχιας ως αποτέλεσμα της ατελέσφορης και κοινωνικά άδικης πολιτικής λιτότητας που έχει επιβληθεί στη χώρα, υπερβολικά χρήματα εξακολουθούν να ξοδεύονται σε αμυντικά και εξοπλιστικά προγράμματα στο «όνομα της ασφάλειας και της εθνικής ανεξαρτησίας».
Τελικά, όμως, φαίνεται ότι από τα εξοπλιστικά επωφελήθηκαν κυρίως ευρωπαϊκές, ρωσικές και αμερικάνικες πολεμικές βιομηχανίες καθώς και στελέχη της ελληνικής διοίκησης και έλληνες πολιτικοί που είχαν την ευθύνη αποφάσεων για την επιλογή διαφόρων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Κορυφή του παγόβουνου είναι η πρόσφατη σύλληψη του πρώην υπουργού άμυνας της Ελλάδας για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Υπό αυτό το πρίσμα, οι εξοπλιστικές δαπάνες, όχι μόνο δεν υπηρέτησαν την ασφάλεια και την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας, αλλά συνέβαλαν καθοριστικά στο να την απειλήσουν.
Ο Νίκος Χρυσόγελος έκλεισε την παρέμβασή του τονίζοντας ότι απαιτείται η συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη διαλεύκανση όλων των περιπτώσεων διακίνησης μαύρου χρήματος στις οποίες εμπλέκονται ευρωπαϊκές εταιρίες. Όμως, απαιτείται η συμβολή της και στην διασφάλιση των ελληνικών συνόρων ως ευρωπαϊκών συνόρων καθώς και στην εδραίωση κλίματος συνεργασίας και καλής γειτονίας στην ευρύτερη περιοχή. Έτσι θα πετύχει η χώρας μας τον επανασχεδιασμό της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας χωρίς τόσο υψηλές αμυντικές κι εξοπλιστικές δαπάνες, ανταποκρινόμενη στην παγκόσμια απαίτηση οι δημόσιοι πόροι να διατίθενται για κοινωνικούς σκοπούς και θέσεις εργασίας, αντί να καταλήγουν σε εμπόρους του πολέμου.
Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης
Με αφορμή την σημερινή παγκόσμια ημέρα μείωσης των εξοπλισμών, χρειάζεται να διδαχθούμε από τα λάθη που έγιναν στην Ελλάδα στο θέμα των δαπανών για την άμυνα. Η χώρα από το 1974 έως το 2011 ξόδεψε 218 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτικές και εξοπλιστικές δαπάνες, στο όνομα “της ασφάλειας και της εθνικής ανεξαρτησίας”. Μέρος του προβλήματός του δημόσιου χρέους της οφείλεται λοιπόν σε αυτές τις τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες.
- Την περίοδο 2001-2011, και παρά τη μείωση των αμυντικών / εξοπλιστικών δαπανών το 2011 λόγω της δημοσιονομικής προσαρμογής, η Ελλάδα υπήρξε ο πέμπτος μεγαλύτερος εισαγωγέας όπλων / στρατιωτικού εξοπλισμού (10,3 δις δολάρια) στον κόσμο μετά τις: Κίνα (24 δις), Ινδία (23 δις), Νότια Κορέα (12,6 δις) και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (10,9 δις)!
- Την πενταετία 2007-2011, η Ελλάδα ήταν ο μεγαλύτερος παραλήπτης Γερμανικών και ο δεύτερος μεγαλύτερος παραλήπτης γαλλικών εξοπλιστικών, αντιπροσωπεύοντας το 13% του όγκου των Γερμανικών και το 10% των Γαλλικών εξαγωγών μεγάλων συμβατικών όπλων, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI).
- Ακόμα και στην κορύφωση της κρίσης, Ευρωπαϊκές χώρες πούλησαν στην Ελλάδα στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας μεγαλύτερης του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, την ίδια περίοδο που διαπραγματεύονταν το πρώτο πακέτο στήριξης, το 2010.
Τελικώς, από τα εξοπλιστικά προγράμματα επωφελήθηκαν κυρίως ευρωπαϊκές, ρωσικές και αμερικάνικες πολεμικές βιομηχανίες καθώς και στελέχη της ελληνικής διοίκησης και έλληνες πολιτικοί που είχαν την ευθύνη αποφάσεων για την επιλογή διαφόρων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Κορυφή του παγόβουνου είναι η πρόσφατη σύλληψη του πρώην υπουργού άμυνας της Ελλάδας για ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να στηρίξει την Ελλάδα για επανασχεδιασμό της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας της με την διασφάλιση των συνόρων της ως ευρωπαϊκών συνόρων, με ενίσχυση των πρωτοβουλιών δημιουργίας ενός χώρου συνεργασίας και καλής γειτονίας στην ευρύτερη περιοχή. Αλλά η Κομισιόν πρέπει να βοηθήσει ώστε να έρθουν στο φως της δημοσιότητας όλες οι περιπτώσεις διακίνησης μαύρου χρήματος για εξοπλιστικά προγράμματα ιδιαίτερα όταν εμπλέκονται ευρωπαϊκές εταιρίες σε αυτή.
