Οι απαντήσεις μας στα δικά σας ερωτήματα για την κρίση
Για τις διαδικασίες ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών
"Σκέψου καθαρά" | TV σποτ εθνικών εκλογών 2012
"Οι εκλογές να γίνουν βήμα διεξόδου"
Για την τροπολογία αποδέσμευσης της κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων
Ντάνυ Κον Μπεντίτ & Ρεμπέκκα Χάρμς στο πλευρό των Οικολόγων Πράσινων
Πράσινη στροφή με κοινωνική & οικονομική διάσταση
Γράμμα από την πόλη μου - Η ανάκαμψη της Ελλάδας ξεκινάει από το κέντρο
Τώρα που το δράμα του δεύτερου Μνημονίου οδεύει στην κορύφωσή του και είναι εμφανής η διάλυση του πολιτικού σκηνικού και τα αδιέξοδα των κομμάτων εξουσίας, είναι κρίσιμο να διατυπωθούν δημόσια εναλλακτικά επιχειρήματα και σκέψεις.
Του Δημήτρη Φουτάκη (Β’ Θεσσαλονίκης). Δείτε ολόκληρο το άρθρο στο tvxs.
Ερώτηση του Μ. Τρεμόπουλου στο ευρωκοινοβούλιο, σε συνέχεια διακήρυξης των 4 μεγαλύτερων πολιτικών ομάδων
Το ζήτημα της κοινής φορολογικής πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με τερματισμό του σημερινού φορολογικού ανταγωνισμού για την εύνοια των επιχειρήσεων, φέρνουν στο ευρωκοινοβούλιο οι Οικολόγοι Πράσινοι. Με ερώτηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου καλείται η Κομισιόν να υιοθετήσει την πρόσφατη κοινή διακήρυξη των 4 μεγαλύτερων πολιτικών ομάδων του ευρωκοινοβουλίου για άμεση προώθηση ελάχιστης φορολόγησης 25% στα κέρδη των επιχειρήσεων σε όλη την Ευρώπη. Τίθεται επίσης το ζήτημα της εγκατάλειψης από την Ιρλανδία της επιθετικής φορολογικής της πολιτικής υπέρ των επιχειρήσεων, που δημιουργεί σημαντικά δημοσιονομικά προβλήματα και ανισορροπίες.
Η κοινή διακήρυξη δημοσιοποιήθηκε στις 24 Νοεμβρίου και υπογράφεται από τους συντονιστές των 4 μεγαλύτερων πολιτικών ομάδων στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του ευρωκοινοβουλίου. Πρόκειται για τις ομάδες των Πράσινων, των σοσιαλιστών, των φιλελεύθερων και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που τονίζουν τη σημασία της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, την ανάγκη για κοινή φορολογική πολιτική αλλά και την αντίφαση της ευρωπαϊκής στήριξης με την πολιτική της Ιρλανδίας να χαρίζει τεράστια ποσά στις τράπεζες μέσω της εξαιρετικά χαμηλής φορολόγησης των εταιρικών κερδών, που φθάνει μόλις το 50% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
«Η Ευρώπη δεν αντέχει άλλους φορολογικούς παραδείσους», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Η κατάρρευση της ιρλανδικής οικονομίας, που ακολούθησε μάλιστα ακριβώς αντίθετους δρόμους από την Ελλάδα, δείχνει ότι είναι η ώρα να ξανασκεφτούμε σοβαρά την ευρωπαϊκή οικονομία ως σύνολο. Αποδεικνύεται πλέον ότι η βραχυπρόθεσμη οπτική που κυριαρχεί μέχρι σήμερα, δεν καταστρέφει μόνο το περιβάλλον αλλά και την ίδια την οικονομία. Ο φορολογικός ανταγωνισμός μεταξύ των χωρών για το ποια θα γίνει ελκυστικότερη στις εταιρίες, πρέπει να δώσει τη θέση του σε μια κοινή ευρωπαϊκή φορολογική πολιτική, σχεδιασμένη για να διασφαλίσει τους πόρους που απαιτούνται για την προάσπιση της κοινωνικής συνοχής και τις απαραίτητες επενδύσεις για πράσινη στροφή και βιώσιμες θέσεις εργασίας. Έχοντας θέσει το θέμα αυτό και με παλαιότερη ερώτηση των Οικολόγων Πράσινων, θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό ότι οι μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες του ευρωκοινοβουλίου συγκλίνουν ήδη σε μια τέτοια κατεύθυνση. Αν θέλουμε η Ευρώπη να έχει βιώσιμη προοπτική, οι τωρινές αδιέξοδες επιλογές της Κομισιόν και των κυβερνήσεων θα πρέπει να συναντήσουν στο ευρωκοινοβούλιο την ευρύτερη δυνατή αντίδραση».
-Aκολουθεί η κοινή διακήρυξη, καθώς και το κείμενο της ερώτησης του Μ. Τρεμόπουλου-
Ασφάλεια και ανεξαρτησία ή επιβάρυνση χρέους και διαφθορά;
Παρέμβαση γύρω από το ζήτημα των εξοπλιστικών/αμυντικών δαπανών στην Ελλάδα έκανε ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο την Τρίτη 17 Απριλίου, με αφορμή την παγκόσμια μέρα μείωσης των εξοπλισμών.
Στην ομιλία του ανέφερε πως:
Περισσοτερα
Εκφράζουμε την ανησυχία μας για τη μέχρι σήμερα τήρηση αδιαφανών διαδικασιών στο χειρισμό της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης που αμφιταλαντεύεται ως προς την δέουσα ρύθμιση της παρέμβασης του κράτους, όσο και από την πλευρά της Τράπεζας της Ελλάδος που δεν έχει δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα των αναγκών κεφαλαιακής ενίσχυσης και λοιπών δεικτών του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Η κυβέρνηση οφείλει να δημοσιοποιήσει άμεσα το θεσμικό πλαίσιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, διασφαλίζοντας τον δημόσιο έλεγχο όσων εξ αυτών θα στηριχθούν με δημόσιο χρήμα και εισάγοντας εκείνες τις θεσμικές ασφαλιστικές δικλείδες προκειμένου η όποια στήριξη των τραπεζών με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων να έχει πραγματικό αντίκρισμα στη λύση της πιστωτικής ασφυξίας των νοικοκυριών και των χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Άρθρο του Γιάννη Παρασκευόπουλου που δημοσιεύτηκε στο protagon.gr, 31/3/12
Το Μνημόνιο είναι σαν τον ελέφαντα στο δωμάτιο: και να θέλεις, δεν μπορείς να το παραβλέψεις. Αρκετές όμως φορές ο δημόσιος διάλογος μοιάζει να εξαντλείται στην αντιπαράθεση του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, σαν να μην υπήρχε τίποτε άλλο στο δωμάτιο.
Με τον τρόπο αυτό ζωτικά ζητήματα που αφορούν την επόμενη μέρα για την οικονομία και την κοινωνία, παραπέμπονται είτε στον αυτόματο πιλότο της τρόικας (και των συμφερόντων που βρίσκουν τρόπο να εισακούονται σε τέτοιους καιρούς) είτε στη συνολική ανατροπή του Μνημονίου. Το παλιό σύνθημα της κ. Παπαρρήγα για «πέντε κόμματα-δυό πολιτικές» έχει πλέον υιοθετηθεί απροκάλυπτα όχι μόνο από την υπόλοιπη αριστερά, αλλά και από τους πιο έγκριτους εκπροσώπους του αστικού κόσμου. Εκτός συζήτησης μένουν έτσι η έκταση και το είδος των αλλαγών που πραγματικά χρειάζεται η χώρα, ο βασικός προσανατολισμός της οικονομίας, οι αναγκαίες τομές στους πολιτικούς θεσμούς, τα εργαλεία για τη δίκαιη κατανομή των βαρών που όλοι (;) επαγγέλλονται, οι δυνατότητες ευημερίας σε μια κοινωνία που θα αργήσει πολύ να ξανασυναντηθεί με την αφθονία.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι πήραμε από την πρώτη στιγμή καθαρή θέση ΚΑΤΑ του Μνημονίου: Προβάλαμε την εναλλακτική λύση που είχε τότε ομόφωνα σχεδόν εισηγηθεί το ευρωκοινοβούλιο για εγγυήσεις δανεισμού με έκδοση ευρωομολόγων , επισημάναμε την οδυνηρή εμπειρία από τις χώρες που είχαν ήδη δοκιμάσει τις πολιτικές του Δ.Ν.Τ. και το αίτημα της Παγκόσμιας Χάρτας των Πράσινων για κατάργηση ή ριζική μεταρρύθμισή του, επιμείναμε σταθερά ότι άλλο δημοσιονομική εξυγίανση, άλλο επίθεση στην κοινωνική βιωσιμότητα, συμμετείχαμε σε μικρές και μεγάλες μάχες για επιμέρους μέτρα, ξεκαθαρίσαμε ότι με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ βρισκόμαστε σε αντίθετες όχθες από άποψη κυβερνητικής φιλοσοφίας.
Άρθρο του Γιάννη Παρασκευόπουλου, μέλος της Επιτροπής Εκλογικού Προγράμματος. Συν-επικεφαλής της εκλογικής εκστρατείας των Οικολόγων Πράσινων, μαζί με την Ιωάννα Κοντούλη, στο ηλεκτρονικό “ΠΟΝΤΙΚΙ”
Η Ελλάδα βρίσκεται στην καρδιά μιας ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κρίσης. Καθοριστική είναι όμως και η εγχώρια διάσταση της κρίσης, με όλα όσα μας κάνουν τον αδύναμο κρίκο της ευρωζώνης.
Δύο χρόνια μετά το Μνημόνιο, το βαρέλι παραμένει χωρίς πάτο: οι θυσίες πάνε χαμένες, η κρίση επιδεινώνεται, η κοινωνική συνοχή θυσιάζεται συστηματικά, η Δανειακή Σύμβαση με τους ανέφικτους δημοσιονομικούς στόχους και τις δρακόντειες κυρώσεις, αποτελεί μάλλον Οδικό Χάρτη για εκδίωξη από το ευρώ.
Παράλληλα εξελίσσεται επίθεση διαρκείας στο περιβάλλον και τα συλλογικά αγαθά: κατεδάφιση περιβαλλοντικής νομοθεσίας, εκποιήσεις με βίαιη αλλαγή χρήσεων στη δημόσια γη, ακρωτηριασμός του σιδηροδρόμου και των αστικών συγκοινωνιών, εκτροπή του Πράσινου Ταμείου, πελατειακές επιδρομές, όπως με τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, καταστροφικές επενδύσεις που μακροπρόθεσμα καταστρέφουν περισσότερες θέσεις από όσες δημιουργούν, όπως οι εξορύξεις και οι all inclusive φαραωνικές τουριστικές μονάδες.
Η έκταση της αποτυχίας και η ένταση της κοινωνικής αποδοκιμασίας αφαιρούν από τη σημερινή Βουλή κάθε νομιμοποίηση να αποφασίζει για τις τύχες της χώρας. Οι εκλογές λοιπόν έπρεπε να είχαν γίνει ΧΘΕΣ, ήδη πριν από την κύρωση της Δανειακής. Πρόβλημα παραμένει πάντως και το έλλειμμα προτάσεων της Αριστεράς και η αδυναμία των κομμάτων της να συζητήσουν μεταξύ τους.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητήσαμε σήμερα (5-3-2012) συνάντηση με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος προκειμένου η εθνική εποπτεύουσα αρχή του ελληνικού τραπεζικού συστήματος να παρέχει στοιχεία για την κατάσταση των τραπεζών και τις αναμενόμενες ανάγκες στήριξης της κεφαλαιακής επάρκειάς τους τόσο λόγω της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους όσο και της εξυγίανσης του χαρτοφυλακίου τους (διαγνωστικές μελέτες BlackRock).
Η ύπαρξη αποκλινόντων απόψεων για τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών που εκφράζονται από κυβερνητικούς παράγοντες και από στελέχη των τραπεζών σε συνδυασμό με την σαφή πρόβλεψη στο Μνημόνιο ΙΙ για ανακεφαλαιοποίηση της τάξης των 23 δις ευρώ, θέτει εύλογα ερώτημα τόσο για το συνολικό ύψος των χρηματοδοτικών αναγκών αλλά και για την πηγή αυτών.
Το ζήτημα αφορά τόσο τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας που καλείται να αναλάβει ένα πολύ σημαντικό τμήμα της στήριξης του τραπεζικού συστήματος σε συνθήκες υπερχρέωσης των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων όσο και την ανάγκη επίτευξης διαφάνειας και κοινωνικής λογοδοσίας για την διαχείριση των πόρων της νέας δανειακής σύμβασης.
Η Θεματική ομάδα Οικονομίας των Οικολόγων Πράσινων
(διαβάστε εδώ την ανακοίνωση της 4ης Μαρτίου για την συνάντηση)
– Ακολουθεί η επιστολή των ΟΠ προς τον Διοικητή της ΤτΕ (5-3-2012) –
Ομιλία Αντώνη Πετρόπουλου για την Κοινωνική Οικονομία. Εκδήλωση των Οικολόγων Πράσινων στα Βριλήσσια , 25/1/12
Photo by Laura Mary
Ο όρος Κοινωνική Οικονομία καλύπτει ότι δεν κατατάσσεται στην κρατική ή την ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα. Περιγράφει καταρχήν έναν οικονομικό τομέα, τον επονομαζόμενο Τρίτο Τομέα, περιέχει συγκεκριμένες επιχειρήσεις με βάση τη νομική τους μορφή και την κοινωφελή τους δράση, αλλά ευρύτερα αποτελεί και μια φιλοσοφία για την ειρηνική μετάβαση σε μια οικολογική και κοινωνικά δίκαιη οικονομία. Η Κοινωνική Οικονομία είναι συνεπώς η γνήσια Πράσινη Οικονομία, η οποία βεβαίως ουδεμία σχέση έχει με την ψευδεπίγραφη “Πράσινη Ανάπτυξη” άλλων κομμάτων.
Οι απαρχές της Κοινωνικής Οικονομίας χάνονται στα βάθη της προϊστορίας, πριν την ανακάλυψη της Γεωργίας και την πρώτη κεφαλαιακή συσσώρευση, όταν ακόμα οι ομάδες και οι νομάδες εικάζεται ότι μοιραζόντουσαν στις σπηλιές τα λίγα που είχαν. Από τότε οι ιδέες και οι πρακτικές δεν εξέλειψαν ποτέ και πουθενά, συνυπήρχαν αφανώς με όλα τα οικονομικά συστήματα και τις καταστάσεις – χαρακτηριστικό παράδειγμα ο συνεταιρισμός στα Αμπελάκια με 6,000 μέλη (1772-1812). Σε φιλοσοφικό επίπεδο, πολλοί παλαιοί και σύγχρονοι στοχαστές έχουν ασχοληθεί με την Κοινωνική Οικονομία, από τον Κροπότκιν και την ανάλυση του για την συμβολή της αλληλοβοήθειας στην ανθρώπινη εξέλιξη, μέχρι την Κοινωνική Οικολογία και τον Κοινοτισμό του Μπούκτσιν, την Αυτονομία και Αυτοδιαχείριση του Καστοριάδη, πρόσφατα την Μουτουαλιστική Οικονομία του Κάρσον, αλλά και την έρευνα της ‘Ελινορ Όστρομ πάνω στα Commons για την οποία κέρδισε το Νόμπελ Οικονομικών το 2009.
Η Κοινωνική Οικονομία παρουσιάζει παγκοσμίως ραγδαία ανάπτυξη την τελευταία δεκαετία. Είναι ενδεικτικό ότι το 2012 έχει ανακηρυχθεί Διεθνές Έτος των Συνεταιρισμών. Η Κοινωνική Οικονομία περιέχει σήμερα μια μεγάλη γκάμα θεσμών, τομέων και μορφών, όπως:
NewsΑθήνα: Πλατεία Ελευθερίας 14, 10553, τηλ. +30 210.3306301, fax +30 210 3834390 | Θεσσαλονίκη: Πλάτωνος 1 & Εγνατία, 54631, τηλ. +30 231 0266705, fax +30 231 0269780
Έχετε το δικαίωμα να αντιγράφετε, να αναδιανέμετε και να τροποποιείτε το περιεχόμενο του Οικολόγοι Πράσινοι | Εκλογές 2012 υπό τους όρους της άδειας 