Του Γιάννη Παρασκευόπουλου
Υποψήφιος Επικρατείας, συν-επικεφαλής της εκστρατείας των Οικολόγων Πράσινων, μαζί με την Ιωάννα Κοντούλη
που δημοσιεύτηκε στη LIFO
Στις 22 Απριλίου, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας παρουσίαζε στο Ζάππειο το νέο οικονομικό του πρόγραμμα.
Ανάμεσα στις προτάσεις του, παρουσίασε ένα «έκτακτο μέτρο για έκτακτες συνθήκες», όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος: σε όσους έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό, να δοθεί δυνατότητα να τις φέρουν πίσω στην Ελλάδα χωρίς να τους τεθούν ερωτήματα για την προέλευση και τη νομιμότητα των κεφαλαίων.
Πρακτικά, προσφερόταν να ξεπλύνει το σύνολο του μαύρου χρήματος που ανήκει σε Έλληνες πολίτες, με δύο μόνο όρους:
- Πρώτον να τον ψηφίσουν την 6η Μαΐου αρκετοί ώστε να είναι τουλάχιστον κυβερνητικός εταίρος και μετά τις εκλογές.
- Δεύτερον να φιλοτιμηθούν οι ενδιαφερόμενοι να κάνουν χρήση του μέτρου έστω και πρόσκαιρα, καθώς κανείς δεν θα τους εμπόδιζε να ξαναβγάλουν αμέσως μετά τα χρήματά τους στο εξωτερικό.
Για να καταλάβουμε τι σημαίνει κάτι τέτοιο, ωφελούμενος θα μπορούσε να ήταν και ο κ. Τσοχατζόπουλος αν αντί για το ακίνητο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου είχε προτιμήσει τοποθετήσεις στο εξωτερικό, και αν η γερμανική δικαιοσύνη δεν είχε ασχοληθεί η ίδια με την υπόθεση της Ferrostaal, δίνοντας στοιχεία και στην ελληνική.
Ενδιαφέρον είναι ότι ο κ. Βενιζέλος, επίδοξος εταίρος του κ. Σαμαρά και στη νέα κυβέρνηση, απέφυγε επιμελώς να σχολιάσει την πρόταση, δείγμα ότι τουλάχιστον δεν τη θεωρεί ανέντιμη.
Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι κίνητρο για ένα τόσο «έκτακτο» μέτρο, είναι το ενδιαφέρον για τη ρευστότητα της οικονομίας και των ελληνικών τραπεζών, που πρόσφατα ανακεφαλαιοποιήθηκαν με δεκάδες δις ευρώ και μεγάλες θυσίες των πολιτών. Αρκεί όμως λίγη απλή λογική, για να δει κανείς ότι αυτό δε στέκει:
- Για το χρήμα από νόμιμες φορολογημένες δραστηριότητες, η απουσία ελέγχων και ερωτήσεων δεν αποτελεί κίνητρο επιστροφής, καθώς οι κάτοχοί του έτσι κι αλλιώς δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν.
- Για το μαύρο και γκρίζο χρήμα που «βγήκε» στο εξωτερικό, ο φόβος της υποτίμησης μέσω επιστροφής στη δραχμή είναι ισχυρότερος από το φόβο των ελέγχων: οι καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες καλύπτονταν μέχρι πρόσφατα από τραπεζικό απόρρητο, οι μεταφορές κεφαλαίων στο εξωτερικό γίνονταν σχεδόν αυτόματα γνωστές σε κάθε ενδιαφερόμενο ελεγκτικό μηχανισμό.
Πρακτικά, οι ελληνικές καταθέσεις στο εξωτερικό θα επιστρέψουν στη χώρα μόνο όταν αποκλειστεί οριστικά ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ, ή όταν επιβεβαιωθεί σε όλη του την έκταση (οπότε θα επιστρέψουν για να αγοράσουν κοψοχρονιά τα πάντα).
Μέχρι τότε, όμως, το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή συντηρείται από τις ίδιες τις βασικές επιλογές των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων:
Για τα επόμενα 20 χρόνια, η Δανειακή Σύμβαση προβλέπει υποχρεωτικά πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα της τάξης του +4,5% ετησίως, στόχος που δεν τον έχει επιτύχει μέχρι τώρα καμιά άλλη χώρα της ευρωζώνης. Η δέσμευση αυτή σε ανέφικτους δημοσιονομικούς στόχους δεν αποτελεί λοιπόν απαραίτητη οδυνηρή θυσία για την παραμονή μας στο ευρώ, αλλά Οδικό Χάρτη εξόδου μας όποτε οι υπόλοιποι εταίροι κρίνουν ότι κάτι τέτοιο δε θα συμπαρέσυρε και τους ίδιους.
Οι ελληνικές καταθέσεις θα μείνουν λοιπόν πιθανότατα στο εξωτερικό, εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις που θα επιχειρήσουν κανονικό «ξέπλυμα» και πιθανότατα θα επιστρέψουν αμέσως μετά εκτός Ελλάδος.
Είναι όμως ρεαλιστικό να υπάρξουν αποτελεσματικοί έλεγχοι και κυρώσεις για το μαύρο χρήμα που έχει μεταφερθεί στο εξωτερικό; Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαντάμε καταφατικά και καταθέτουμε τρεις συγκεκριμένες προτάσεις:
- Διασταυρώσεις των ιχνών από κινητά ή ακίνητα περιουσιακά στοιχεία, με τις αντίστοιχες φορολογικές δηλώσεις εισοδήματος, κάτι που ζητάμε επίμονα ήδη από την πρώτη στιγμή της κρίσης www.goo.gl/PtTYp . Ποσά ή περιουσιακά στοιχεία που δε δικαιολογούνται από τα δηλωμένα εισοδήματα, αντιμετωπίζονται ως έσοδα από παράνομες πράξεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις περιουσίες και τα εισοδήματα των ίδιων ατόμων στην Ελλάδα, αλλά και για πιθανή δικαστική συνδρομή και στο εξωτερικό.
- Συνολική φορολογία περιουσιών στα επίπεδα της Γαλλίας, με αφορολόγητο ποσό τα δηλωμένα εισοδήματα της τελευταίας 10ετίας www.goo.gl/zmw0J. Πρακτικά, ένα ζευγάρι με μεσαία εισοδήματα θα είχε πλήρως αφορολόγητη μια περιουσία μισού εκατομμυρίου ευρώ, ενώ οι περιουσίες των φοροφυγάδων και των διεφθαρμένων θα «υπέφεραν» πραγματικά, ανεξάρτητα από το αν οι τελευταίοι θα έφεραν πίσω τις καταθέσεις τους.
- Ρητή νομοθετική πρόβλεψη ότι ως φορολογήσιμη περιουσία συνυπολογίζονται και τα κεφάλαια που έχουν μεταφερθεί ως καταθέσεις στο εξωτερικό: από τη φορολογία αυτή θα εκπίπτουν φυσικά οι αντίστοιχοι φόροι που έχουν πληρωθεί στην άλλη χώρα.
Η διαφάνεια δεν είναι κάτι που μπορεί να περιμένει, και το κρίσιμο ερώτημα είναι απλό και σαφές: Σε ποιόν ανήκουν το μαύρο χρήμα και οι γκρίζες περιουσίες;
- Ο κ. Σαμαράς ως «πολιτική με.. ήθος» και, εμμέσως, ο κ. Βενιζέλος απαντούν ότι τα κλοπιμαία συνεχίζουν να ανήκουν σε όσους λεηλάτησαν τη χώρα και ότι οι ίδιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να μην αλλάξει τίποτα στο θέμα αυτό.
- Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιμένουμε ότι οι «γκρίζες περιουσίες» οφείλουν να επιστραφούν στη χώρα που λεηλατήθηκε, και ότι υπάρχουν αποτελεσματικές πολιτικές μηδενικής ανοχής στη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή.
Ίσως, τελικά, η ψήφος της Κυριακής να μην είναι μόνο για το Μνημόνιο….
