του Κ. Κατώπη*
Στη δεκαετία του 1980, ο Τσα
ουσέσκου διέταξε την εξαγωγή του μεγαλύτερου μέρους της γεωργικής και βιομηχανικής παραγωγής της χώρας, προκειμένου να εξοφλήσει το εξωτερικό χρέος της. Το αποτέλεσμα ήταν να εμφανιστούν εγχώριες ελλείψεις σε βασικά αγαθά που έκαναν την καθημερινή ζωή των Ρουμάνων έναν αγώνα για επιβίωση. Επιβλήθηκε δελτίο στα τρόφιμα ενώ οι διακοπές θέρμανσης, φυσικού αερίου και ηλεκτρισμού έγιναν ο κανόνας. Υπάρχει άραγε κίνδυνος το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ που αποσκοπεί στην εξαγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκά, κυρίως στη Γερμανία, να εξελιχθεί στο ενεργειακό αντίστοιχο της εξαγωγικής πολιτικής του Τσαουσέσκου; Να μας οδηγήσει δηλαδή στην ενεργειακή «πείνα» της μη επίτευξης του δεσμευτικού στόχου για 40% ΑΠΕ στην τελική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας το 2020;
