Σκόπιμα καλλιεργείται η σύγχυση ανάμεσα στις έννοιες «δημόσιο, κρατικό – μη κερδοσκοπικό» και «ιδιωτικό – κερδοσκοπικό». Στην πράξη σήμερα πλάι στην δημόσια παιδεία ανθεί η κερδοσκοπία της παραπαιδείας. Ακόμα και οι στοιχειώδεις ανάγκες μιας ξένης γλώσσας, του αθλητισμού και της μουσικής επαφίενται στο πορτοφόλι των γονιών. Ο μόνος τομέας της εκπαίδευσης που παραμένει ενοχλητικά «δημόσιος», είναι η γραφειοκρατία του Υπουργείου Παιδείας. Ακόμα και η ιδιωτική παιδεία στην Ελλάδα, πέρα από καλύτερη υλικοτεχνική υποδομή, ακολουθεί ασφυκτικά το πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας.
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ θα αντισταθούμε στη μετατροπή της εκπαιδευτικής δραστηριότητας σε αγοραία αξία. Συγχρόνως διεκδικούμε την απεξάρτηση της δημόσιας εκπαίδευσης από τον κρατικό εναγκαλισμό. Μήπως όμως η διοικητική αποκέντρωση ανοίγει η πόρτα της ιδιωτικοποίησης και του διαχωρισμού των σχολείων σε πλούσια και φτωχά; Η μέχρι σήμερα απάντηση του συνδικαλιστικού κινήματος είναι γνωστή: Καλύτερα μία μη εμπορευματοποιημένη άθλια παιδεία ίδια για όλους, παρά το κάθε σχολείο να αυτονομηθεί από το υπουργείο. Η πράξη έχει δείξει το αντίθετο. Ο ασφυκτικός κρατικός έλεγχος δεν περιόρισε την εμπορευματοποίηση της παιδείας.
Είναι φανερό ότι η διοικητική αποκέντρωση της παιδείας προϋποθέτει την ωρίμανση της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας των πολιτών. Είναι πολλά τα παραδείγματα σε τοπικές κοινωνίες όπου η μισαλλοδοξία, οι οικονομικές ατασθαλίες, τα πελατειακά φαινόμενα, η έλλειψη αξιοκρατίας και η άνιση μεταχείριση ασθενέστερων, ξένων, ή αλλόθρησκων είναι πολύ εντονότερα σε σχέση με την κεντρική διοίκηση. Είναι επίσης αμφίβολο εάν η σημερινή συμμετοχή γονιών στους συλλόγους επιτρέπει την ανάληψη διοικητικών ευθυνών. Επομένως ο απογαλακτισμός της παιδείας από την κεντρική διοίκηση εξαρτάται άμεσα από ριζικές αλλαγές σε όλη την κοινωνική οργάνωση καθώς και την αναβάθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Από την άλλη, έχουμε πάρα πολλά παραδείγματα στην διεθνή εμπειρία φορέων μη κερδοσκοπικών και απόλυτα ανεξάρτητων από κρατικούς γραφειοκράτες που αποτελούν φωτεινά παραδείγματα στο χώρο της εκπαίδευσης. Άλλωστε στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης η διοικητική αυτοτέλεια των ΑΕΙ ήταν ανέκαθεν κατοχυρωμένη χωρίς να αμφισβητείται ο δημόσιος χαρακτήρας τους.
