Ένα βασικό ζήτημα της χρονιάς που πέρασε, για το χώρο της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ήταν οι μαζικές συγχωνεύσεις σχολείων. Από την αρχή έγινε φανερό ότι οι συγχωνεύσεις –καταργήσεις σχολείων δεν στηριζόντουσαν κυρίως σε κάποιο παιδαγωγικό σκεπτικό αλλά σε πολλές περιπτώσεις έγιναν πρόχειρα χωρίς σχέδιο, με κύριο κριτήριο τη μείωση του κόστους. Ακόμη, δρομολογήθηκαν περικοπές σε βασικές πλευρές της εκπαιδευτικής διαδικασίας (πάγωμα διορισμών, μείωση μισθών εκπαιδευτικών, μείωση κονδυλίων σχολικών επιτροπών, κλείσιμο περιβαλλοντικών κέντρων κ.α.) με αρνητικές συνέπειες στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Επιπλέον, καταργήθηκε ο Οργανισμός Εκδόσεων Σχολικών Βιβλίων, αλλά και άλλοι φορείς (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας, Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών και Ινστιτούτο Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης) και συστήθηκαν νέοι (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «Διόφαντος») χωρίς να έχει προηγηθεί μία αξιολόγηση του έργου των φορέων που καταργήθηκαν (αν και χρηματοδοτήθηκαν επί σειρά ετών) στερώντας έτσι από τον νέο σχεδιασμό, μια βάση αξιόπιστων συμπερασμάτων, αφού τα «κακώς ή και τα καλώς κείμενα» δεν προσδιορίστηκαν ούτε αξιολογήθηκαν και συνεπώς δεν λήφθηκαν υπόψη.
Η ίδρυση αυτών των νέων δομών δεν λύνει το πρόβλημα του σχεδιασμού καθώς οι διοικήσεις είναι απόλυτα εξαρτημένες από τον εκάστοτε Υπουργό, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να συνεχίσει η ίδια καταστροφική πολιτική με συνεχής και δίχως αξιολόγηση αλλαγές στην παιδεία. Επίσης, επισημαίνεται ότι αφορούν σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου στα οποία δεν φαίνεται να διασφαλίζεται η κατά προτεραιότητα εξυπηρέτηση των αναγκών της δημόσιας παιδείας ιδιαίτερα σε αυτή την δύσκολη οικονομικά περίοδο που διανύει η χώρα.
Όσον αφορά τον «Διόφαντο», ενώ θα διαχειριστεί έναν πακτωλό χρημάτων, τεράστια κονδύλια ως τελικός δικαιούχος ή συνδικαιούχος ή ενδιάμεσος φορέας λείπει εντελώς ένας αξιόπιστος μηχανισμός διαφάνειας και ελέγχου.
Είναι καταστροφικό, ότι ακόμα και σήμερα, δυστυχώς, υιοθετούνται πρακτικές που μας έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο κοινωνικό – πολιτικό- οικονομικό.
