Για να επιτευχθεί η στροφή της οικονομίας σε πράσινες κατευθύνσεις προϋποθέτει την προστασία του περιβάλλοντος ως φυσικό πόρο και «πρώτη ύλη» για την οικονομία, διαρκώς αναγκαία για τη βιωσιμότητά της. Δυστυχώς, οι ελληνικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν το περιβάλλον ούτε κάτω από αυτό το πρίσμα, εγκλωβίζοντας τη χώρα σε κοντόφθαλμες πολιτικές που οδήγησαν στις σημερινές οικονομικές συνέπειες, αλλά και σε πλήθος περιβαλλοντικών υποβαθμίσεων. Σήμερα η Ελλάδα κινείται αντίθετα με κάθε έννοια αειφορίας, μετρώντας, μετρά πληγές σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, περιβαλλοντικό, κοινωνικό, ποιότητα ζωής), κινδυνεύοντας μάλιστα να υποστεί και χειρότερες καταστάσεις από τα πρόστιμα για περιβαλλοντικά ζητήματα, από νέες επενδύσεις που δεν συμμορφώνονται με τη φέρουσα ικανότητα των περιοχών που θα εγκατασταθούν, από την κλιματική αλλαγή που κοστίζει και σε χρήμα και από τις επιπτώσεις που όλα αυτά θα έχουν στην υγεία μας.
Από τη μια εντείνονται οι ασφυκτικές συνθήκες στις πόλεις, η έντονη δόμηση της παράκτιας ζώνης και πολλών νησιών, η άναρχη ανάπτυξη, οι επιπτώσεις της χημικής γεωργίας και του μαζικού τουρισμού, η κρίση των αποβλήτων, η σπατάλη ενέργειας και φυσικών πόρων, η καταστροφή οικοσυστημάτων, οι πυρκαγιές και καταπατήσεις δασικών οικοσυστημάτων και η ρύπανση ρεμάτων και ποταμών. Από την άλλη, σχεδιάζονται επενδύσεις όπως μεταλλεία χρυσού και βωξίτη ή μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις, σημαντικές περιοχές της χώρας εκποιούνται, η διαχείριση υδάτων απειλείται με ιδιωτικοποίηση και επιβραβεύονται καταπατητές και αυθαιρετούχοι που καρπώνονται φυσικούς πόρους που ανήκουν σε όλους μας.
Το ισχυρό Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας, Φυσικών Πόρων και Αειφορίας που επιθυμούσαμε έγινε Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, πολλά υποσχόμενο, αλλά σε πλήρη αντίθεση με το όνομα και το αντικείμενό του. Τα λίγα θετικά βήματα που έχει κάνει στην περιβαλλοντική πολιτική μοιάζουν ψήγματα μπροστά στα αρνητικά που επέτρεψε και μπροστά στα όσα φαίνεται να προωθεί με αντιδημοκρατικές διαδικασίες fast track. Ο αρμόδιος υπουργός δεν θα μπορούσε να ασκήσει άλλη πολιτική από αυτή που άσκησε ως πρώην υπουργός οικονομικών. Η δέσμευση της χώρας σε επιλογές που υποβαθμίζουν το περιβάλλον της και εκμηδενίζουν τις δυνατότητες πράσινης οικονομίας είναι απλά η συνέχεια των επιλογών του, που δέσμευσαν τη χώρα στο μνημόνιο.
Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ:
- Υποστηρίζουμε την ανάδειξη μίας νέας κατηγορίας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των πολιτών, που συνδέονται με το περιβάλλον και ιδιαίτερα με δημόσια αγαθά όπως το νερό, ο αέρας και το έδαφος και τα υπερασπίζονται από επιλογές όπως η εκποίησή τους.
- Αγωνιζόμαστε για τη διαμόρφωση και εφαρμογή μίας σύγχρονης και αποτελεσματικής νομοθεσίας για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
- Αναδεικνύουμε ταυτόχρονα την οικολογική και οικονομική διάσταση του περιβάλλοντος, που αποτελεί τη λύση για την αναζωογόνηση της ελληνικής οικονομίας.
- Διεκδικούμε μια συγκροτημένη πολιτική για το περιβάλλον, την αειφορία και την προστασία από την ερημοποίηση και την κλιματική αλλαγή, που θα διαμορφώσει το πλαίσιο και τις κατευθύνσεις στις οποίες πρέπει να προσαρμοστούν οι επιμέρους πολιτικές (αγροτική, αναπτυξιακή, τουριστική, εμπορική, ενεργειακή, κ.ά.).
- Υποστηρίζουμε την ανάδειξη και διάδοση των πολιτιστικών αξιών της ελληνικής φύσης, που πρέπει να διατηρηθεί και για τις μέλλουσες γενιές.
- Επιδιώκουμε αναγνώριση και ενίσχυση του ρόλου των περιβαλλοντικών οργανώσεων, με όρους διαφάνειας και διαφύλαξης της ανεξαρτησίας τους.
