Πολιτισμός

«Με την ευρεία του έννοια ο πολιτισμός αντιπροσωπεύει σήμερα το σύνολο των διαφοροποιών στοιχείων, πνευματικών και υλικών, διανοητικών και συναισθηματικών που χαρακτηρίζουν μία κοινωνία ή μία κοινωνική ομάδα. Συμπεριλαμβάνει, εκτός των γραμμάτων και των τεχνών, τον τρόπο ζωής, τα βασικά δικαιώματα του ανθρώπου, το σύστημα αξιών, τις παραδόσεις και τα δόγματα… Με τη στενή του έννοια εννοεί κυρίως το σύνολο των αξιών καθώς και τις γνωστικές και αισθητικές συνήθειες μίας κοινότητας και υπό αυτό το πρίσμα περιλαμβάνει την πολιτιστική κληρονομιά, τις τέχνες, τη λογοτεχνία και τα κινήματα σκέψης

Mondiacult, Παγκόσμια Σύνοδος για την Πολιτιστική Πολιτική, Μεξικό, 1982

Ο άυλος και υλικός, κινητός και ακίνητος, πολιτισμός, αποτελεί τη βάση της κοινωνικής συνοχής και το όχημα με το οποίο η κάθε κοινωνική ομάδα πορεύεται μέσα στο χώρο και στο χρόνο. Οι πολύπλευρες διαστάσεις του πολιτισμικού προϊόντος αποτελούν σύνθεση και σύνοψη των τοπικών κουλτουρών, οι οποίες συνδέουν το «γενικό» με το «τοπικό» και το «μικρό» με το «μεγάλο». Αυτή την προσέγγιση και οπτική εστιάζει η «οικολογία του πολιτισμού»: ντοπιολαλιές και μουσική, τέχνη και χορός, λογοτεχνία, αρχιτεκτονική, τεχνολογία, τεχνογνωσία και όλες οι εκφράσεις της άυλης και υλικής διάστασης της τοπικότητας.

Η προστασία και η αξιακή ανάδειξη των πολύπλευρων διαστάσεων του πολιτισμού, των πολιτισμών και του πολιτισμού μας, βάσει των σχετικών ευρωπαϊκών και διεθνών συμβάσεων, αποτελεί στόχο μείζονος σημασίας, ίδια στη εποχή των μεγάλων αξιακών ανακατατάξεων, όπου τα πολιτιστικά αγαθά κινδυνεύουν όσο τα ανθρώπινα δικαιώματα και το φυσικό περιβάλλον. Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ επιδιώκουμε:

  • Την ενίσχυση της αυτόνομης πρωτοβουλίας ατόμων ή και κοινωνικών κινημάτων και τοπικών ομάδων, στο πεδίο του άυλου και υλικού ως βάση της παραγωγής πολιτισμού.
  • Τον εντοπισμό και ανάδειξη νέων πολιτιστικών κινημάτων και νέων καλλιτεχνών ως έκφραση του παρόντος και υλικό του μέλλοντος.
  • Την υιοθέτηση του πολυπολιτισμικού «διαλόγου» ως βάση συνεννόησης διαφορετικών πνευματικών και θρησκευτικών επιλογών.
  • Την ενίσχυση πολιτιστικών δράσεων και πρωτοβουλιών που αναφέρονται σε περιβαλλοντικές προβληματικές.
  • Την ανάπτυξη διαδικτυακών πρωτοβουλιών για την προαγωγή της ελληνικής γλώσσας και του νεοελληνικού πολιτισμού (βιβλία-εικαστικά-μουσική-θέατρο-κινηματογράφος) πέραν του ελληνικού χώρου, μέσω της αμφίδρομης σύνδεσης των ελληνικών κοινοτήτων.
  • Την κατοχύρωση και ανάδειξη της τοπικής κουλτούρας ως ανθρώπινο δικαίωμα και ανθρωπολογικό δεδομένο.
  • Την πολιτική αποκέντρωση της πολιτισμικής διάστασης και των πολιτιστικών πολιτικών σε περιφερειακό επίπεδο.
  • Τη χαρτογράφηση, την ψηφιοποίηση, τη θεσμική προστασία και την αξιακή ανάδειξη του συνόλου της άυλης και υλικής, κινητής και ακίνητης, πολιτιστικής κληρονομιάς, βάσει των ευρωπαϊκών και διεθνών προτύπων.
  • Τον επανορισμό και την βελτιστοποίηση των μηχανισμών αξιολόγησης του πολιτιστικού δεδομένου.
  • Την διάρθωση των πολιτιστικών πολιτικών σύμφωνα με στις πολιτισμικές διαστάσεις και ιδιαιτερότητες της κάθε κοινωνικής ομάδας και τοπικής κουλτούρας.
  • Την οικονομική στήριξη της πολυκεντρικότητας των πολιτιστικών «τοπίων» ως εργαλείων αποκέντρωσης και ενίσχυσης της τοπικότητας.
  • Την κατοχύρωση των δικαιωμάτων καλλιτεχνών και πολιτιστικών δημιουργών στο πλαίσιο της θεώρησης του πολιτιστικού προϊόντος ως κοινωνικού αγαθού.
  • Την ενίσχυση και ανάδειξη της εκφραστικής και γλωσσικής πολυμορφίας.
  • Την ενσωμάτωση της πολιτιστικής διάστασης σε όλα τα στάδια της εκπαίδευσης μέσω της διδασκαλίας ποίησης, θεάτρου, χορού, μουσικής και, κύρια, της ιστορίας της τέχνης.
  • Την ενίσχυση και περαιτέρω εξειδίκευση των υφιστάμενων εκπαιδευτικών δομών ειδικού προσανατολισμού, όπως τα μουσικά και καλλιτεχνικά γυμνάσια και λύκεια.
  • Την επιστροφή των αρχαίων ευρημάτων στους τόπους τους εφόσον πληρούνται τα διεθνή κριτήρια ασφάλειας και συντήρησης. Διεκδίκηση της επιστροφής των ελληνικών αρχαιοτήτων από το εξωτερικό.
  • Την ενίσχυση των αρχαιολογικών υπηρεσιών στο πλαίσιο της αποτελεσματικής προστασίας και ανάδειξης της μνημειακής κληρονομιάς σε περίοδο κρίσης.
  • Τη διάχυση της πολιτιστικής διάστασης στο κοινωνικό σώμα μέσω της ενίσχυσης της ερασιτεχνικής ενασχόλησης με τις τέχνες αντί της απλής κατανάλωσης πολιτιστικού προϊόντος.
  • Την ενίσχυση των υπαρχόντων δομών ή/και δημιουργία θεσμών προώθησης της ελληνικής πνευματικής/καλλιτεχνικής δημιουργίας σε τόπους διεθνών πολιτιστικών συναντήσεων και ανταλλαγών.
  • Την ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού, με τη μοναδική του ιδιότητα να συνδέει την αρχαία κληρονομιά με το σημερινό πολιτιστικό γίγνεσθαι της Ευρώπης σαν συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας, που μπορεί να αποτελέσει πόλο βιώσιμης ευημερίας με οικονομικές παραμέτρους και ενίσχυσης της πολιτιστικής διπλωματίας.