Η Κοινωνική Ασφάλιση στην Ελλάδα θα πρέπει να προσανατολιστεί στους παρακάτω στόχους:
1ος στόχος: Η εξασφάλιση κατώτερων συντάξεων πάνω από το όριο της φτώχιας.
Αυτό σημαίνει εξασφάλιση επαρκούς ποσοστού αναπλήρωσης του εισοδήματος με πόρους χρηματοδότησης θεσμοθετημένα εξασφαλισμένους.
Προέλευση:
α) Κύριο στοιχείο που εξασφαλίζει την επαρκή χρηματοδότηση είναι η βιώσιμη οικονομία.
β) Δέσμευση μέρους της δημόσιας περιουσίας και παραχώρηση του υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης.
γ) Διεύρυνση της φορολογικής βάσης σε μορφές πλούτου και μεγάλα εισοδήματα που σήμερα απαλλάσσονται από τη φορολογία ή υποφορολογούνται.
δ) Μετοχοποίηση μικρού μέρους των κερδών μεγάλων επιχειρήσεων και διοχέτευση στα ασφαλιστικά ταμεία.
ε) Καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής, καθιέρωση του εργόσημου και ομαλή ένταξη των οικονομικών μεταναστών στην εργασιακή νομιμότητα.
στ) Τριμερής χρηματοδότηση και υπαγωγή της χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος στον κρατικό προϋπολογισμό.
2ος Εξάλειψη της πολυδιάσπασης των ταμείων, ενοποίηση όλων των ταμείων κύριας ασφάλισης και ομαδοποίηση των επικουρικών σε 3-4. Προτεραιότητα είναι να καταστεί βιώσιμος ο πρώτος πυλώνας ασφάλισης- αυτός δηλαδή που περιλαμβάνει μισθωτούς και ελευθεροεπαγγελματίες- με υποχρεωτικότητα και καθολικότητα.
3ος Να υπάρξει κοινωνικός έλεγχος στη διοίκηση του νέου φορέα.
4ος Το μοντέλο του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα πρέπει να παραμένει διανεμητικό ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή.
5ος Εξαίρεση των ασφαλιστικών ταμείων από κάθε είδους «κούρεμα».
6ος Αυτοδιοικούμενος ασφαλιστικός φορέας με διοικητικά συμβούλια αιρετά με ισότιμη συμμετοχή των κοινωνικών ετέρων. Επέκταση της αυτοδιαχείρισης στο ταμείο ανεργίας.
7ος Αυτονόμηση του κλάδου της υγείας από τον κλάδο σύνταξης.
